ASSERTIVITEIT

In blok 3 ga ik door met het leerdoel assertiviteit. Ik merk dat ik stappen in de goede richting maak. Maar ik ben er zeker nog niet. Ik ga me dit blok meer focussen op de feedback van anderen dan dat ik deed in blok 2. Ook blijf ik in dit blok mijn automatische piloot uitzetten, en in plaats van 'maar niks te zeggen' mijn mening te durven uiten. Dit zal me een hoop inspanning en uiteenlopende emoties gaan opleveren, maar dat is een deel van mijn leerproces. 

ACTIES

Oefenen

Oefening baart kunst.

De afgelopen twee blokken heb ik mij al erg hierop gefocust. Maar klaar ben ik nog niet. Hoe meer ik situaties blijf herkennen en verbeteren hoe meer baat ik uit deze actie haal.



Terugblik op vroeger 

Een soortgelijke actie maakte in blok 2 deel uit van het leerdoel 'Presenteren'. In blok 3 heb ik dit leerdoel verplaatst naar het leerdoel 'Assertiviteit'. de naam 'Presenteer jezelf' komt van een paar aspecten. Ik ga het tijdens deze actie hebben over waar ik vandaan ben gekomen met betrekking tot assertiviteit. Ik ga vertellen over hoe ik vroeger (vanaf dat ik erg jong was tot nu) was. Daarnaast ga ik bekijken hoe ik ben gegroeid voor mijn gevoel. 

Presenteren

Bij presentaties kom ik vaak erg nerveus over. Mijn adem is hoog en ratel mijn verhaal om er maar zo snel mogelijk van af te zijn. Daarnaast ben ik op Avans werkzaam als promostudent. Dit houd in dat ik de school help met activiteiten en de studie help promoten. 
Dit vergt wel wat assertiviteit. Presenteren, naar mensen toestappen. En nog een hoop andere dingen.

VOORTGANG & REFLECTIE

3 februari 2020 - Feest verjaardag (1 uur)

Vorig jaar heb ik met Eva (een vriendin) een feest gegeven omdat we waren geslaagd. Dit jaar waren we van plan weer een feest te geven, nu voor onze verjaardag.

Omdat een andere vriendin (Shania) in dezelfde maand jarig is als ik dacht ik dat het leuk was om met z'n 3e te vieren, mede omdat 80% van onze vrienden overlappen. En we toch met z'n 3e vrienden zijn.

Dit was via whatsapp. Dit is niet het slimste manier om dit te bespreken bedacht ik me later. Maar ik dacht dat het geen probleem zou zijn.

Ze reageerde voor mijn gevoel best fel en overdreven, en ik durfde niet voor mijzelf op te komen. Mijn reacties heb ik met mijn ouders besproken omdat ik echt vastliep met wat ik wilde zeggen. Op een gegeven moment heb ik het gewoon geopend en genegeerd. Dit was voor mijn gevoel het beste.

Ik vind het lastig om op zo'n moment aardig over te blijven komen, vooral omdat het via WhatsApp is besproken. Ik snapte het probleem ook slecht.

Ik baal er enerzijds van dat ik niks heb gezegd, en niet voor mezelf op ben gekomen. Maar ik denk dat als ik wel voor mezelf zou zijn opgekomen er alleen maar meer tegenspraak zou komen.

De screenshots van het gesprek zijn ingevoegd. (Zie bijlage 1 onder aan de pagina)


5 februari - Gesprek met Roy / Bot overkomen (2 uur)

Voor PL hadden Ocean en ik feedback aan elkaar gevraagd over wat we over elkaars manier van werken vonden. Het was allemaal positief, behalve dat Ocean vond dat ik soms bot over kon komen. Het voorbeeld wat ze hier bij had was de les van Marketing.

Tijdens deze les was iedereen erg afgeleid (door een iemand, Fay) en ik wilde door. De enige die iedereen ophield sprak ik aan er op van "ja hou even je mond haha". Meer op een speelse manier dan serieus. Vervolgens nog een paar keer.

Later hoorde ik van Ocean dat dit bot overkwam volgens haar. Ik vond het lastig om in te schatten waar ik dan bot was. Want wat ocean bot vind is misschien niet wat Fay bot vind, en ik had zelf ook niet het idee dat ik bot overkwam.

Ik zat hier erg mee en ging in gesprek met Roy. Hij gaf me goede tips over hoe ik dit anders kan doen en dat ik het nog na zou moeten vragen bij Fay over hoe dit bij haar overkwam.

Dit heb ik niet meer nagevraagd omdat ik vond dat het te lang geleden was.


11 februari - feestje (2 uur)

Er was wat gebeurd in het weekend. Ik had met iemand afgesproken om het tussen ons te houden. Later hoorde ik van andere mensen het verhaal. Ze kwamen naar me toe en stelden een hoop vragen en ze kwamen met verhalen waar ik van wist dat ze niet waar waren. Ik raakte erg in paniek. Ik wist niet hoe ik moest reageren, en heb het dus weggelachen.

Thuis heb ik nog erg veel gehuild hierom, en was ik erg in paniek. Ik was ook erg boos en wilde gelijk een boos appje sturen. Dit heb ik toch maar niet gedaan, omdat dit niet verstandig was.

Degene met wie ik de afspraak had gemaakt om dit niet te vertellen, zag ik de avond er na. Toen ik hem zag wist ik niet wat ik moest doen. Ik was echt even verstijfd en durfde niet meer te zeggen wat ik dacht.

Toen hij merkte dat er wat was (het is een goede vriend van me) kwam het er toch uit en zei ik wat me dwars zat. Ik was uiteindelijk bleek het toch erg mee te vallen en heeft hij me alles rustig uitgelegd.

Ik vind het goed van mezelf dat ik toch nog wat heb gezegd die avond toen ik hem zag. Zeker nadat ik zo dichtklapte (net als vroeger) in het begin. Daarnaast vind ik het ook goed dat ik niets heb gezegd via WhatsApp..zo had ik het alleen maar erger gemaakt.

De volgende keer zou ik gelijk op hem afstappen en hem gelijk confronteren met wat me dwarszit. En niet wachten tot hij merkt dat er iets met me is..

Feedback van projectgroep (1 uur)

Ik heb korte feedback gevraagd over hoe ik overkom m.b.t. mijn assertiviteit in mijn groepje.

Dit waren de antwoorden:

Imre:

Waar nodig ga je op je strepen staan. Je laat niet makkelijk over je heen lopen in een discussie. Daarnaast toon je wel begrip voor mensen. Dit samen is een erg fijne combinatie. Ik vind het dan ook prettig om met je te werken.

Ocean:

Ik vind dat je goed voor jezelf opkomt binnen de groep, echter komt het soms wat lomp uit de hoek. Maar je durft ook eerlijk toe te geven als dat het geval is en iemand wijst je er op! (Ik denk dat het komt omdat je het als een aanval op jou als persoon ziet tov dat je aangesproken wordt op je gedrag, ik doe dat zelf ook vandaar dat ik het herken)

Je bent verder fijn om mee te werken door je serieuze houding tov school en ook gezellig en zorgzaam

Sander:

Pleun is een fijne toevoeging in het groepsverband op school. Ze komt goed voor zichzelf op en laat altijd duidelijk weten waar ze voor staat, toch doet ze dit op een goede manier. Ze laat weten wat ze wilt zonder mensen te kwetsen maar draait er niet omheen.

Fay:

Ik merk dat Pleun enorm hard aan t werken is aan haar assertiviteit. Ze probeert duidelijk aan te geven wat ze ergens van vindt, maar merk vaak dat iemand haar nog wel in moet stimuleren. Soms vind ze het eng/lastig om eerlijk te zeggen wat ze vindt. Hierdoor komt het soms over als een grapje of juist wat botter. Maar als ik haar hier feedback op geef, past ze zich hier wel op aan.


Buiten school merk ik iets minder van haar assertiviteit. Bij vriendinnen vindt ze het lastiger om eerlijk iets te zeggen, waardoor ze hier meer mee gaat zitten. Hierover praten we wel eens, en geeft ze aan dit ook beter te willen doen!


Overall merk ik dat ze grote stappen aan het maken is, en dat dit zeker goed moet komen!

Gesprekken met teamleider (5 uur)

Op mijn werk ben ik sinds kort leidinggevende. Ik heb 5 gesprekken met mijn teamleider en baas hierover gehad omdat ik een lange tijd erg met mijn assertiviteit in de knoop zat. Hier ging het over mijn 'angsten' en wat ik wil verbeteren op de werkvloer. Dit is niet perse een actie waarin mijn assertiviteit prikkel en situaties ermee verbeter, maar dit is meer een situatie waarin ik mijzelf verbeter. Wel is het een vooruitgang dat ik zo makkelijk praat over hoe ik me voel en hoe ik over dingen denk. Als mijn baas of leidinggevende een mening had of een opmerking maakte waar ik het niet mee eens was zei ik het erg makkelijk. Ook is het een stap geweest dat ik naar een 'machthebbend' persoon toe ben gestapt en helemaal eerlijk ben geweest. Vroeger hield ik me altijd erg in als ik een gesprek heb met een volwassen persoon of een leiding hebbend persoon.

Mening van anderen. (2 uur)

Een van mijn valkuilen bij dit leerdoel is dat ik bang was wat mensen van me dachten. Hierdoor durfde ik niet te praten en bleef ik liever stil..zodat iedereen me aardig vond.

Hier heb ik het veel met mijn ouders, vrienden en collega's over gehad, dit is namelijk mijn hele leven al zo. Ik heb mijn gerealiseerd dat sommige vrienden mijn 'gebruiken' en alleen naar me toe komen als ze iets van me nodig hebben. Dit maakt mij erg onzeker. Mijn 'allerbeste' vriendinnen weten dat dit gebeurt en raden me ook aan om dit contact erg te verminderen. Dit heb ik gedaan. Niet perse dat ik ze heb verwijderd uit mijn contacten, maar gewoon dat ik niet meer een appje stuur met 'hoe gaat het met je?'. Zij doen dit namelijk ook nooit bij mij.

Door dit ben ik mezelf wat meer gaan respecteren. Ik voel me nu niet als een hulplijn die mensen in kunnen schakelen als er iets is, maar ik voel me meer als een persoon.

Dit is een beginstap geweest voor het veranderen van mijn angst voor de meningen van anderen.

Ik ben een erg emotioneel persoon, en ik kan dus erg zitten met dingen. Ik zit vaak te piekeren over dingen en na te denken over situaties en mensen. Hier heb ik het dan ook met mijn goede vriendinnen over.

Er is voor mijn gevoel, sinds blok 3 een knop omgegaan. Het begin van blok 3 viel samen met een aantal gebeurtenissen buiten school die hier mee hielpen. Ik ben mezelf meer gaan accepteren en van mezelf gaan houden, en ben zo meer mezelf geworden (ook op school). Ik vind het lastig om het allemaal in detail te vertellen wat deze gebeurtenissen zijn, maar dit zijn zeker eyeopeners geweest.

Nu vind ik het minder interessant wat mensen over me denken. Natuurlijk wil ik nog graag een goede indruk achterlaten bij mensen en wil ik nog wel dat mensen goed over me denken. Maar ik ga mezelf niet meer veranderen om er bij te horen, of om ervoor te zorgen dat iedereen me aardig vind.


Voor deze actie neem ik een paar stappen terug in de tijd. Wie was ik vroeger.

Als ik terugkijk naar mezelf was ik toen ik heel klein was niet heel anders dan hoe ik nu ben. Ik was een persoon dat hield van gezelligheid en vrienden. Ik deed alles om mensen te pleasen en kreeg ook veel vriendschappen terug voor mijn aardigheid.

Toen ik verhuisde van Gilze naar Molenschot (toen was ik ongeveer 10 jaar) veranderde ik ook van school. In plaats van een hele georganiseerde nette school, ging ik nu naar een boerse school waar iedereen heel uitgesproken was.

Wel had ik hier veel vriendinnen en klikte ik goed met iedereen. Het nadeel was dat ik nooit gewend was om voor mezelf op te komen en hier moest je dat echt doen, anders werd er over je heen gelopen. Dat is ook wat er gebeurde. Iedereen accepteert me en vond me aardig, maar er werd weinig nagedacht over mijn gevoelens en belangen. Puur omdat dit niet durfde te uiten.

Op dat moment had ik niet door dat dit gebeurde, maar vond ik het allemaal prima. Er op terugkijkend zie ik wel dat dit mij heeft gevormd. Ook Al was het maar vanaf groep 5 t/m groep 8, mijn assertiviteit was wel een stuk kleiner geworden.

Toen ik naar de middelbare school ging veranderde er heel veel voor me. Ik kom uit een dorp en had geen vrienden uit de stad. Ik wist daarom ook niet hoe zij waren. Ik kon mijn draai slecht vinden op school.

Er waren veel populaire meiden en ik durfde niet tegen ze te praten, puur omdat ze altijd een woordje terug hadden. Ik merkte ook dat ze mij niet opzochten, en dat maakte me nog onzekerder. vonden ze me niet aardig? was ik raar?

Toen ik mijn draai vond op school werd het een stuk leuker. Ik had een klein groepje vriendinnen in mijn klas met wie ik het goed kon vinden. Hierdoor durfde ik meer te zeggen, ook in de klas.

Daardoor kwamen we 'populaire meiden' ook meer met me praten. Maar ik voelde me nog altijd overrompeld door ze.

In de laatste paar jaar van de HAVO had ik een vast groepje vrienden met wie ik omging. Ik was erg close met ze en durfde mezelf te zijn tegen ze. Maar als er dan anderen uit de klas bijkwamen klapte ik dicht omdat ik bang was dat ze me gingen bevooroordelen.

Ik wilde eerst eigenlijk VWO gaan doen. Het enige nadeel hiervan zou zijn dat ik nóg 2 jaar op deze school zou moeten zitten en nóg twee jaar me niet helemaal op m'n gemak zou voelen.

In het begin van mijn HBO studie was ik erg afwachtend. Ik wist niet wat ik moest verwachten en wilde een goede indruk maken op mijn medestudenten. Met die instelling ging ik blok 1 ook in.

Mijn eerste projectgroep was ook erg afwachtend, waardoor ik wel de leiding nam. Maar ik durfde niets te zeggen als er wat fout ging of als ik ergens een mening over had. Zo kwam al snel mijn leerdoel assertiviteit naar boven en ben ik hier aan gaan werken.

Dit ging in moeizame stappen, want ik was erg bang voor de mening van anderen. Of dat ze iets gemeens over me zouden zeggen.

In blok 2 wilde ik meer voor mezelf opkomen, was mijn intentie. Ik heb veel gesprekken met familie en vrienden gehad over waar ik mee zit, en ik kreeg veel goede tips van mensen.

Ik vond blok 2 echt een heel rot blok, en dat was niet om de opdrachten, maar om mijn groepje. Ik voelde me niet op mijn gemak en de manier hoe een deel van het groepje tegen me deed vond ik echt heel vervelend.

Dit is wel mijn kans om mijn assertiviteit op de proef te stellen, was mijn gedachte. Dit was echter niet zo makkelijk. In kleine stappen durfde ik meer te zeggen, maar in het geval van dit groepje werd er vaak gemeen op gereageerd.

Nu, in blok 3 merk ik pas hoeveel ik heb geleerd van dat blok. Ik zit nu in een groepje waar ik me op mijn gemak voel en waar ik dingen durf te zeggen.

Met betrekking tot mijn assertiviteit is het voor mij een veel kleinere stap geworden om iets te zeggen. Ik merk steeds minder vaak wanneer ik nu iets heb gedaan voor mijn assertiviteit. Een opmerking maken was een half jaar geleden voor me al erg lastig, en nu vind ik het toch een stuk makkelijker om een opmerking te maken.

Hierbij moet ik nog wel letten op mijn botheid, maar uit mijn eigen ervaring komt die botheid vaak opborrelen als ik dingen vaker moet herhalen en ik volledig genegeerd wordt. Hier moet ik nog wel op letten.

Persoonlijk vind ik dat het balletje m.b.t. assertiviteit bij mij is gaan rollen. Ik weet wat ik moet doen, en ik weet hoe ik het moet doen. Natuurlijk blijven er situaties die ik lastig vind en waar ik over na moet blijven denken. Maar ik denk dat de grootste stappen voor me zijn gezet.


Open dag Avans (8 uur)

Vandaag was de open dag op Avans. Dit was de eerste keer dat ik bij de academie hielp. Ik vond dit best spannend, want nu kreeg ik echt mensen die naar me toekomen met gerichte vragen en opmerkingen. Hier moet ik me op instellen.

In het begin vond ik het lastig om dit te doen, om naar mensen toe te stappen en te vragen wat ze er allemaal van vonden vandaag. Ik heb een paar ijsbrekers bedacht van te voren, zodat het niet heel erg awkward zou zijn. Ik merkte dat er in het begin weinig vragen waren, maar hoe verder we in het gesprek kwamen hoe meer vragen er ontstonden die toch nog in hun achterhoofd spookte.

Ik ben blij dat ik dit toch uit ze heb kunnen halen.

Terugkijkend op deze dag heb ik erg veel geleerd. Ik heb meer ervaring opgedaan met hoe ik het beste een gesprek kan starten met onbekenden, waarin ik dan zelf best wel een belangrijke/adviserende rol speel. Daarnaast merkte ik ook dat ik steeds zelfverzekerder werd tijdens de open dag. Hoe onzeker ik begon met mensen aanspreken, zo vrolijk stapte ik op het eind op de mensen af.

Deze dagen helpen mij een stuk zelfverzekerder te worden tijdens presentaties en in mijn assertiviteit. Ik merk dat ik beter uit mijn woorden kom als ik veel oefen met improviseren.

Pitch voortgang met Roy. (1 uur)

Met het projectgroep van Commercieel vakmanschap moesten we een kleine pitch houden voor Roy over hoe ons project tot nu toe verliep. We hadden de stukjes verdeeld. Ik wist wat ik wilde gaan vertellen maar had me bewust niet zodanig voorbereid als normaal.

Normaal zou ik elke zin hebben uitgeschreven tot ik het helemaal kende. Nu heb ik mijn grote lijnen in mijn hoofd bedacht en de rest zou wel goed komen.

Tijdens de presentatie toen ik aan het wachten was op mijn beurt was ik niet erg zenuwachtig. Dit zal waarschijnlijk komen omdat ik het maar voor 1 persoon hoefde te vertellen.

Het praten ging erg goed. Ik struikelde niet over mijn woorden en wist mijn verhaal goed over te brengen voor mijn gevoel.

Marketing ideeën presenteren (30 min)

Tijdens marketing moest elk groepje 5 ideeën verzinnen voor een operationeel marketing plan. Deze ideeën moesten gepresenteerd worden. Sander en ik besloten dit samen te doen. Het was namelijk maar een presentatie van 5 minuten.

In het begin dacht ik 'oh nee oh nee, ik wil dit helemaal niet'. Maar later dacht ik eigenlijk dat het helemaal niks voorstelde en dat ik zo even kon zien hoe ik reageerde op een plotselinge, niet voorbereide presentatie.

In het begin trilde mijn stem nog wel een beetje voor mijn gevoel, maar ik had niet het nerveuze gevoel als dat ik vroeger had. Ik vond het soms nog erg lastig om te improviseren en ik struikelde nog wel eens over mijn woorden.

Ik ben wel erg trots op mezelf dat ik dit heb gedaan, een paar maanden geleden had ik dit niet gedurfd.

Er is weinig wat ik anders had gedaan. Het was een korte presentatie. Maar wel een klein momentje om te kijken waar ik sta m.b.t. mijn presenteer-skills.


Bijlage 1

-
.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin